Jawne Tajemnice:

Synchroniczność. Ukryty kod Jedności?

Oto 1 odcinek serii, której celem jest wyklarowanie kilku pojęć i teorii z dziedziny rozwoju osobistego/duchowego. To, co da się objąć zrozumieniem, nie musi być podawane w panierce „niezwykłości”, ani też spłycane brakiem własnych wglądów w przekazywane treści.

Synchroniczność – czyli znaczący zbieg okoliczności dwu lub więcej zdarzeń – jedno o charakterze wewnętrznym, drugie zewnętrzne, które nie są ze sobą powiązane przyczynowo – skutkowo, natomiast mają głębokie znaczenie dla Obserwatora.

*C.G. Jung wprowadził pojęcie synchroniczności jako akauzalnej zasady łączącej zdarzenia, niejako obok zasady przyczynowości. *)

*) Mag lub Mistyk nie stosuje tego rozróżnienia, gdyż oczywistym dlań jest przełożenie tego, co wewnętrzne na zewnątrz – czyli równoprawność przyczyny wewnętrznej – a nie „brak związku przyczynowo – skutkowego”. Jego Intencja, Wewnętrzny Zamysł i Praca są uznawane przezeń za Przyczynę rozPoznanego w świecie zewnętrznym skutku.

* Akauzalna, czyli obejmująca znaczące, współwystępujące zdarzenie, nie oparte na bezpośrednim wpływie jednego na drugie, sugerujące głębszy (wyższy) porządek.

* Zdarzenie wewnętrzne, psychiczne obejmować może m.in.: myśl o osobie; rzeczy, idei / pomyśle; sen, przeczucie, wewnętrzne doświadczenie; wyraźna emocja i nastrój-„bez powodu”; przeczucie -„gut feeling”; impuls do działania i fantazje, kompleksy podświadome i archetypy, wewnętrzny dialog i pytania.

C.G. Jung zauważał, że synchroniczność pojawia się w kluczowych fazach procesu indywiduacji. Stawania się /odkrywania, co znaczy być sobą.

W kolejnym odcinku więcej o różnicach w podejściu do tematu synchroniczności i Prawie Przyciągania.