Jawne Tajemnice .

2. Synchroniczność. Jung, Mag, Mistyk i Prawo Przyciągania

Zarówno Jung, jak i Prawo Przyciągania kładą akcent na wewnętrzne psychiczne (mentalne) doświadczenie. Jak pisałam, Jung uważał powiązanie (koincydencję zdarzeń) wewnętrznej rzeczywistości z zewnętrzną za akauzalne – czyli niemające bezpośredniego wpływu przyczynowo-skutkowego (choć tego też nie wykluczał). Prawo Przyciągania z kolei opiera się na uznaniu przyczyny wewnętrznej jako warunku zaistnienia zewnętrznego skutku.

Mag czy osoba stosująca PP (LoA) kładzie nacisk na akt woli – wewnętrzne ukierunkowanie zdefiniowane „ja chcę” ma być Przyczyną pojawienia się tego, otrzymania poprzez świat materii (na zewnątrz).

Perspektywa Mistyka jest nieco inna: akcent położony jest na poczuciu Jedności Wszystkiego (Boga/Źródła/Stworzenia/Człowieka etc.). Jest bardziej RozPoznawaniem tego co „moje” w tym świecie, nie wykluczając intencjonalności/tworzenia Przyczyny także.

Poniżej porównanie kluczowych elementów:

Prawo Przyciągania a Jungowska Synchroniczność

1. Podstawowa Zasada:

* Prawo Przyciągania (LoA): Podobne przyciąga podobne; nasze myśli i uczucia przyciągają odpowiadające im doświadczenia do życia.

* Jungowska Synchroniczność: Akauzalna, znacząca zbieżność zdarzeń wewnętrznych (psychicznych) i zewnętrznych (fizycznych/ na planie materialnym).

2. Natura Związku między Wewnętrznym a Zewnętrznym:

* Prawo Przyciągania (LoA): Przyczynowo-skutkowa; myśli i uczucia jako bezpośrednia przyczyna manifestacji rezultatów.

* Jungowska Synchroniczność: Akauzalna, brak bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego między wewnętrznym a zewnętrznym zdarzeniem – współwystępują ze sobą w sposób znaczący.

3. Rola Intencji i Kontrola:

* Prawo Przyciągania (LoA): Zakłada świadomą kontrolę i intencjonalne manifestowanie pożądanych celów (ukierunkowane myśli i wizualizacje).

* Jungowska Synchroniczność: może zawierać spontaniczność i zaskoczenie; obserwowana i interpretowana, niekoniecznie zaś świadomie wywoływana. Silna intencja, głębokie wewnętrzne pragnienie mogą ją poprzedzać, nie są jednak uznane za bezpośrednią przyczynę to „przyczyna” jak w LoA.

4. Główny Cel / Wynik:

* Prawo Przyciągania (LoA): Manifestowanie konkretnych, pożądanych rezultatów w życiu (np. bogactwa, relacji, zdrowia). Często skupia się na osobistych korzyściach (choć – oczywiście – niekoniecznie).

* Jungowska Synchroniczność: Ujawnia głębsze znaczenia, sens; dostarcza wglądu w powiązania wewnętrznej rzeczywistości/ psychiki, z tym, co na zewnątrz, w świecie materialnym. Prowadzi do indywiduacji

5. Przyczyna Wewnętrzna (+ podejście Mistyka)

* Prawo Przyciągania (LoA): Uznaje Przyczynę wewnętrzną (akt woli, ukierunkowanie „ja chcę”) jako warunek zaistnienia zewnętrznego skutku.

* Jungowska Synchroniczność: Jung opisywał zbieżności jako akauzalne.

* Mistyk kładzie akcent na RozPoznawanie Jedności Wszystkiego, wewnętrzny zamysł i praca są uznawane za Przyczynę skutku rozpoznanego na zewnątrz, nie wykluczając intencjonalności/tworzenia Przyczyny.

6. Rola Obserwatora:

* Prawo Przyciągania (LoA): Obserwator jako aktywny twórca rzeczywistości poprzez swoje myśli, intencję, energię

* Jungowska Synchroniczność: Obserwator jest tym, który dostrzega i interpretuje znaczenie zbieżnych zdarzeń, które ujawniają spójność świata.

7. Podsumowanie:

* Prawo Przyciągania (LoA): Koncepcja zasadniczo przyczynowa, z technikami kształtowania rzeczywistości.

* Jungowska Synchroniczność: Koncepcja akauzalna, dotycząca fenomenu natury i ujawniania się głębszego porządku Wszechświata.